Planowanie posiłków

Zdrowe odżywianie wymaga odpowiedniego zaplanowania, a co za tym idzie poświęcenia dodatkowego czasu na przygotowanie posiłków.

Chorzy na SM ze względu na nierzadko odczuwane zmęczenie niektóre czynności mogą wykonywać nieco dłużej niż osoby zdrowe. Dlatego warto poznać pewne techniki planowania posiłków, które znacznie ułatwią przygotowywanie potraw.

1. Zastanów się nad menu na kolejny tydzień. Zaplanuj przynajmniej obiady. Podczas przygotowania listy zakupów będziesz wiedzieć, jakich produktów potrzebujesz na przyszły tydzień.
2. Jeżeli nie masz siły na samodzielne zrobienie zakupów, poproś o to bliskich lub skorzystaj ze sklepów online z usługą dowozu do domu.
3. Jeżeli kupisz więcej produktów, których wiesz, że nie wykorzystasz, bądź były np. w promocji i kupiłeś ich więcej – zamroź je. Warzywa, mięso i ryby nie tracą swojej wartości podczas mrożenia.
4. Podczas zakupu mięsa lub ryby poproś sprzedawcę o pokrojenie produktu na odpowiednie kawałki – takiego rozmiaru, jakiego będziesz potrzebować podczas przygotowania dania.
5. Zawsze staraj się mieć w domu produkty, których często używasz, typu: oliwa, przyprawy, produkty sypkie. Unikniesz wielokrotnych wyjść do sklepu po jeden brakujący składnik.
6. Kartkę z listą produktów niezbędnych do kupienia możesz zawiesić na lodówce. Domownik, który wyjmie z lodówki ostatni produkt, dopisuje go na liście zawieszonej na drzwiach jako produkt, który należy kupić. W ten sposób nie trzeba będzie zaglądać do lodówki za każdym razem, aby sprawdzić, co w niej zostało.
7. Rozdziel zadania na domowników, wspólne gotowanie nie tylko znacznie odciąży Ciebie, ale może być też dobrym sposobem na wspólne spędzenie czasu.

Aby dowiedzieć się więcej na temat planowania posiłków, zapoznaj się z filmem:

SMowcy, o tych składnikach warto pamiętać!

Kwasy Omega-3

Wielu ekspertów^[1] podkreśla dobroczynne właściwości kwasów Omega-3 na spowolnienie procesu SM. Otóż, kwasy Omega-3 mogą częściowo wspomóc odbudowę osłonek mielinowych nerwów w początkowej fazie stwardnienia rozsianego, zaś w fazie zaawansowanej spowolnić proces choroby. Pomagają również w zapobieganiu niekorzystnym zmianom w systemie odpornościowym. Kwasy te występują w rybach, zwłaszcza tych pochodzenia morskiego (np. łosoś, makrela, tuńczyk, dorsz), olejach (olej rzepakowy, sojowy, oliwa z oliwek) oraz orzechach, pestkach i nasionach. W związku z powyższym zaleca się zwiększenie spożywania ryb u osób z SM do 3 posiłków tygodniowo oraz wprowadzenia do diety orzechów - jako drobną przekąskę w ciągu dnia. Poleca się również wzbogacenie diety w olej z wiesiołka czy orzechy laskowe zawierające tłuszcze o działaniu przeciwzapalnym. W diecie osób z SM istotne jest również ograniczenie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego (tłuste mięsa, tłusty nabiał), które dostarczają znacznych ilości nasyconych kwasów tłuszczowych oraz kwasu arachidonowego, który nasila procesy zapalne w organizmie. Wraz z lekarzem prowadzącym warto rozważyć wprowadzenie suplementacji wielonienasyconych kwasów tłuszczowych EPA i DHA.

Witamina D ^[2]

Chorzy na stwardnienie rozsiane powinni mieć na względzie przyjmowanie witaminy D w odpowiedniej ilości. Istnieją przypuszczenia, że niedobór witaminy D powoduje zarówno większe ryzyko zachorowania na SM, jak i zwiększa występowanie rzutów. Największa populacja osób chorych na stwardnienie rozsiane znajduje się w rejonach położonych dalej od równika, gdzie nasłonecznienie jest mniejsze. Innym potwierdzeniem tej teorii jest fakt częstszego występowania rzutów właśnie wiosną i jesienią, również na skutek mniejszego nasilenia słońca. Istnieją dwie możliwe formy dostarczania i uzupełnienia organizmowi witaminy D. Jedną z nich są promienie słoneczne – w naszej skórze znajduje się prowitamina D, która pod wpływem promieni UVB przechodzi przemianę w formę aktywną witaminy D. Zatem w słoneczne dni zawsze warto wybrać się choćby na krótki spacer. Drugą metodą jest stosowanie diety bogatej w witaminę D, którą możemy znaleźć w produktach, takich jak: ryby pochodzenia morskiego, tran, żółtko jaja, produkty nabiałowe. Istotną kwestią jest również suplementacja witaminą D w dawce uzgodnionej z lekarzem prowadzącym, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym.

[1]Polman Ch. H., Thompson A. J., Murray T. J., Bowling A. C., Noseworthy J. H., „Stwardnienie rozsiane. Przewodnik po lekach i leczeniu”, Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego, Warszawa 2007.
[2]Ascherio A., L. Munger K., Simon C., Vitamin D and multiple sclerosis, The Lancet Neurology, Volume 9, Issue 6, June 2010, Page  555.