Ty też masz prawo do wsparcia!

Aby móc stać się realnym wsparciem dla chorego musisz nie tylko zrozumieć oczekiwania bliskiej osoby, ale także pamiętać o swoich potrzebach. Dzięki temu będziesz lepiej funkcjonować na co dzień, a chory nie odczuje Twojego rozdrażnienia, które często spowodowane jest natłokiem rozmaitych aktywności i zwykłym przemęczeniem. Każdy, kto pomaga innym, jest zagrożony chwilami zwątpienia we własne siły i w słuszność tego, co robi. Smutek, strach, złość, bezradność, frustracja w sytuacji trudnej to zupełnie naturalne emocje. Pamiętaj, nie ma dobrych i złych reakcji – wszystkie uczucia są normalne. Masz prawo do chwil słabości, zwątpienia i rozpaczy. Te emocje po prostu istnieją i trzeba dać sobie czas, aby je przepracować. W gorszych chwilach pomocna może okazać się zmiana otoczenia. Kontakt ze znajomymi pozwoli uspokoić myśli i spojrzeć na sytuację z nowej perspektywy. Dlatego ze swoimi problemami nie zamykaj się w czterech ścianach. Co jeszcze możesz dla siebie zrobić?

Planuj. Pierwszym krokiem jest sporządzenie harmonogramu codziennych czynności, który pomoże Ci uporządkować wszystkie obowiązki względem Twojego podopiecznego. Dzięki dobrej organizacji łatwiej będzie Ci wygospodarować czas dla siebie, a podczas Twojej nieobecności przekazać ewentualną opiekę innej osobie.

Nie rezygnuj ze swoich potrzeb. Nie możesz zapominać o tym, by w ciągu dnia znaleźć chwilę na odpoczynek. Zweryfikuj swoje najpilniejsze potrzeby i spróbuj je zaspokoić w takim zakresie, w jakim jest to możliwe w danym momencie. Czasami wystarczą proste sposoby, aby pozbyć się napięcia i nagromadzonego w ciągu dnia stresu. Spacer czy rozmowa
z przyjacielem mogą mieć działanie terapeutyczne.

Zatroszcz się o swoje zdrowie. Twoja pomoc będzie efektywniejsza, jeśli zadbasz także
o stan swojego zdrowia. Dlatego, nie odwlekaj badań kontrolnych. Pamiętaj, że Twoje samopoczucie jest równie ważne jak pozostałych członków rodziny. Dbałość o własne zdrowie, uczestnictwo w ulubionych zajęciach fitness, nie są „zdradą” wobec osoby chorej.

Nie pozwalaj choremu źle się traktować. Pamiętaj, że jak każdemu człowiekowi należy Ci się szacunek. Nie musisz dawać więcej niż jesteś w stanie w danej chwili. Zacznij myśleć także
o sobie.

Dziel się swoimi przeżyciami. Czasami łatwiej jest zaakceptować pewne zachowania, uczucia, emocje podczas rozmowy z osobami, które znalazły się w podobnej sytuacji. Korzyści może przynieść uczestnictwo w stowarzyszeniach czy grupach wsparcia dla opiekunów osób chorujących.

Nie wstydź się prosić o pomoc. Zobacz, kto i w czym może Ci pomóc. Czasami najprostsze czynności, takie jak zakupy, dobrze jest powierzyć drugiej osobie. Im więcej osób wokół Ciebie, tym łatwiej rozdzielić zadania.

Rozmawiaj ze specjalistą. O tej nowej, trudnej dla Ciebie sytuacji, możesz porozmawiać również z psychologiem, którego warto poszukać np. w pobliskiej poradni lub grupach wsparcia. Dzięki temu w bezpieczny sposób, bez obaw, że ktoś Cię oceni, będziesz mógł opowiedzieć o tym, co jest dla Ciebie trudne i z czym sobie nie radzisz. Wspólnie z terapeutą przyjrzysz się swoim sposobom radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach, by móc wybrać te najbardziej konstruktywne. Od specjalisty otrzymasz również wskazówki na temat tego, jak interpretować reakcje chorego i rozpoznać jego potrzeby.

1. Jak zauważyć, że osoba chora potrzebujewsparcia terapeuty?

2. Jak radzić sobie z trudnymi emocjamize strony osoby chorej?

* Wypowiedzi udzielili eksperci portalu sm24.pl - psychoonkolog, dr Mariola Kosowicz